यादहरू!

अगेनाको ध्वासोले रंगियको सिरकभित्र
ठुल्दाईले छोडेको भट्मासको बारुदको गन्द अझै ठुस्सिरहेछ।
आमाले दशैमा एकडाडु माशुको झोल थपिदिदा
एउटा हड्डी बढि खस्यो भनि कुक्काइ कुक्काइ रोएको बाबुको अनुहार अझै
टल्किरहेछ।
घिउ बेचेको टिन बोकि घर आउदा
काप्राको रुखमुनिबाट माइलादाइ लोटेको झलझल याद आइरहेछ।
गोरे र गोपाल मिलेर जुठ्यानको काक्रा रित्याएको नान्गे झाल ताजै छ अझै।
साइलोदाई र म स्कुलबाट भागेर भिरको बाटो घर आउदा
सिस्नोको मुठोको स्वाद अझै ताजा छ।
सेनि दिदिका घॉसको मुठि र ठुल्दाईको मेलो
माइलि भाउजुसंगको गफको मज्जा
अनि त्यो निश्छल माया
कमला बैनिको घासको डोको
नखाजि माथिबाट लिपेले ढाकेको
हल्दारबाजेको टिमुर्लाइ केठा!
र बाटामुनि कान्छाका मोति जस्ता सेता दात!
साला सात समुन्द्र पारि झलझलि आइरहेछ।।।